Het afgelopen jaar was een vol tentoonstellingsjaar waarin mijn werk op uiteenlopende plekken te zien is geweest.
Nu heb ik tijd vrijgemaakt om me bezig te houden met de verdere ontwikkeling van mijn werk en de vraag of ik de referentie met een landschappelijke ruimte nog wel nodig heb of dat het juist in de weg zit.
Recente schilderijen en wandpanelen hebben schijnbaar steeds minder te maken met landschappen terwijl het atelier wel volhangt met foto’s van plekken die me dierbaar zijn zoals de bruggen over de Waal vlakbij mijn woonplaats Nijmegen. Wat verder weg, de kust van Zeeland met haar markante golfbrekers. Naar het noorden, het Oldambt in Groningen, een wijds landschap met grote monumentale boerderijen. Nog meer naar het noorden IJsland met haar bijna onaardse helderheid en ruimte.
Deze beelden reizen mee in mijn werk, ze zijn mijn trouwe medereizigers.
Of wordt het tijd om afscheid van ze te nemen omdat ze teveel nieuwe ontwikkelingen in de weg zitten? Ik ga het onderzoeken en ga op pad.
In het blog Hoog licht, te vinden op mijn website doe ik regelmatig verslag van mijn bevindingen. Op de hoogte gehouden worden van nieuwe berichten? Schrijf je dan hier in.
In het eerste bericht geeft ik een kort overzicht van mijn geschiedenis met het landschap, te beginnen met Weurt het dorp waar ik ben opgegroeid.
